เสาโครงเหล็กสถานีรถไฟฟ้าใต้ดิน ชิ้นส่วนโครงสร้างเหล็ก

เสาโครงเหล็กสถานีรถไฟฟ้าใต้ดิน (เสาโครงสร้างเหล็ก) เป็นชิ้นส่วนโครงสร้างเหล็กที่ใช้กันทั่วไปในการค้ำยันฐานรากลึกของสถานีรถไฟฟ้าใต้ดินและการก่อสร้างแบบย้อนกลับ ส่วนใหญ่ใช้เพื่อรองรับโครงสร้างป้องกันฐานรากหรือโครงสร้างหลักของสถานี รับน้ำหนักจากด้านบนและส่งต่อไปยังฐานรากด้านล่าง (เช่น เสาเข็มต้านทานการดึง) เสาโครงเหล็ก (หรือที่เรียกว่าเสาโครงสร้าง) มักประกอบด้วยเหล็กฉาก เหล็กราง หรือเหล็กรูปตัว H หลายเส้นเชื่อมต่อกันด้วยแผ่นประกบ ก่อตัวเป็นโครงสร้างเฟรมเชิงพื้นที่ โดยทั่วไปหน้าตัดเป็นรูปสี่เหลี่ยมจัตุรัส (เช่น 600×600 มม.) ส่วนล่างมักเชื่อมต่อกับเสาเข็มเจาะ (เสาเข็มต้านทานการดึง) เพื่อสร้างฐานรากเสาเข็ม
 

• องค์ประกอบโครงสร้าง：
  • วัสดุหลัก：โดยทั่วไปใช้เหล็กฉากรูปตัว L 4 เส้น (เช่น L200×20) หรือเหล็กรูปตัว H, แผ่นประกบ (แผ่นเหล็ก) เชื่อมต่อกัน ก่อตัวเป็นโครงเฟรมแบบโครงสร้าง
  • ฐานราก：ส่วนล่างเชื่อมต่อกับเสาเข็มเจาะ (เส้นผ่านศูนย์กลางโดยทั่วไปคือ 800-1500 มม.) ตัวเสาเข็มเจาะลึกลงไปในชั้นดินที่มั่นคง (เช่น ดินเหนียวปนทรายแป้งหรือชั้นหินผุพัง)
  • วิธีการเชื่อมต่อ：การเชื่อมอาร์คด้วยมือหรือการเชื่อมด้วยแก๊สป้องกัน รอยเชื่อมต้องเป็นไปตามมาตรฐานเช่น "ข้อกำหนดสำหรับการเชื่อมโครงสร้างเหล็ก" (GB50661-2011)
• ข้อกำหนดด้านวัสดุ：
  • เหล็กต้องมีความแข็งแรงและความต้านทานการกัดกร่อนเพียงพอ โดยทั่วไปใช้เหล็ก Q235 หรือ Q355
  • ในสภาพแวดล้อมที่น้ำใต้ดินมีการกัดกร่อนสูง จำเป็นต้องพิจารณาการป้องกันการกัดกร่อนของโครงสร้างเหล็ก (เช่น การเคลือบผิวหรือการชุบสังกะสีแบบจุ่มร้อน)