ตัวเรือนพัดลมแรงเหวี่ยง

ตัวเรือนของพัดลมแรงเหวี่ยงเป็นส่วนประกอบที่สำคัญ มีหน้าที่นำทางกระแสลม ปกป้องชิ้นส่วนภายใน และส่งผลต่อประสิทธิภาพโดยรวม การออกแบบโครงสร้างตัวเรือนมีความสัมพันธ์โดยตรงกับประสิทธิภาพ เสียงรบกวน และความทนทานของพัดลม

รูปทรงหลักของตัวเรือนโดยทั่วไปคือแบบโวลูท (Volute) ซึ่งออกแบบเป็นเส้นโค้งลอการิทึม โดยค่อยๆ ขยายออกเพื่อลดความเร็วของกระแสลมและแปลงพลังงานจลน์เป็นแรงดันสถิต

วัสดุที่ใช้ทำตัวเรือนพัดลมแรงเหวี่ยงมักเป็นเหล็กกล้าคาร์บอน สแตนเลส หรือเหล็กหล่อ สำหรับสภาพแวดล้อมพิเศษ (เช่น ก๊าซที่เป็นกรดหรือด่าง) อาจใช้สารเคลือบป้องกันการกัดกร่อนหรือพลาสติก (เช่น ไฟเบอร์กลาส)

หน้าที่ของตัวเรือนพัดลมแรงเหวี่ยง:
รวบรวมกระแสลมความเร็วสูงที่ปล่อยออกมาจากใบพัด และนำทางไปยังช่องระบายอากาศ
ให้การรองรับโครงสร้าง ปกป้องใบพัดและเพลาหลักภายใน
ลดเสียงรบกวนของกระแสลม โดยตัวเรือนบางส่วนบุด้วยวัสดุดูดซับเสียง

สถานการณ์การใช้งานที่แตกต่างกัน (เช่น พัดลมดูดควันสำหรับหม้อไอน้ำ, พัดลมดูดฝุ่น) อาจทำให้การออกแบบตัวเรือนและใบพัดของพัดลมแตกต่างกันอย่างมาก ตัวอย่างเช่น ใบพัดของพัดลมแรงดันสูงมีเส้นผ่านศูนย์กลางเล็ก ความเร็วรอบสูง และตัวเรือนมีขนาดกะทัดรัดกว่า